کوری تدریجی در گربه

گلوکوم(کوری تدریجی) یک بیماری چشمی است که گربه‌ و همچنین انسان را درگیر می‌کند.

این باعث افزایش دردناک فشار داخل چشم می‌شود و می‌تواند منجر به کوری شود.

کوری تدریجی یا گلوکوم در گربه‌ها چیست؟

گلوکوم اصطلاحی است که برای توصیف گروهی از اختلالات چشمی استفاده می‌شود که با افزایش فشار داخل چشم مشخص می‌شود.

این یک بیماری پیشرونده است، به طور معمول با گذشت زمان بدتر می‌شود.

چشم حاوی مایعی است به نام زجاجیه.

این مایع در بخشی از چشم به نام قسمت مژک تولید شده و از طریق ساختاری به نام زاویه ایریدوکورن تخلیه می‌شود.

اگر آب زجاجیه نتواند به درستی تخلیه شود، مایعات تجمع می‌کند و فشار در چشم ایجاد می‌شود.

این فشار مداوم می‌‎تواند منجر به آسیب جدی در چشم شود.

علائم گلوکوم در گربه

-چشم درد؛
-هاله ابری قرنیه؛
-ترشحات آبکی چشم؛
-چشمک زدن؛
-گشاد شدن مردمک چشم؛
-متورم شدن کره چشم؛
-پنجه زدن در چشم یا صورت؛
-تغییر رفتار(به دلیل از دست دادن بینایی؛ ممکن است در ابتدا ظریف باشد)؛
-بی‌حالی و یا از دست دادن اشتها به دلیل درد؛
-کلافگی(به دلیل از دست دادن بینایی)؛
-نابینایی.

علل کوری تدریجی یا آب سیاه در گربه

گلوکوم به دو طبقه اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود.

گلوکوم ثانویه شایع‌ترین شکل گلوکوم است که در گربه‌ها دیده می‌شود اما گلوکوم اولیه در گربه‌ها نادر است.

گلوکوم اولیه

گلوکوم اولیه یک بیماری ارثی است.

گرچه نادر است، گربه‌ها ممکن است با یک عارضه متولد شوند که بر تخلیه زجاجیه در یک یا هر دو چشم تأثیر بگذارد.

به نظر می‌رسد گربه‌های برمه‌ای و سیامی استعداد ژنتیکی ابتلا به این بیماری را دارند.

گلوکوم ثانویه یا آب سیاه در گربه

گلوکوم ثانویه در نتیجه یک بیماری دیگر رخ می‌دهد و معمولاً فقط در یک چشم اتفاق می‌افتد.

علل شایع گلوکوم ثانویه شامل موارد زیر است:

-التهاب گوش(التهاب داخل چشم)؛
-ضربه به چشم؛
-خونریزی در چشم؛
-آب مروارید حاد؛
-تومور یا توده(رشد داخل چشم).

تشخیص گلوکوم در گربه

در صورت مشاهده ناهنجاری در چشم یا سایر علائم بیماری حتماً به دامپزشک مراجعه کنید.

مشکلات مربوط به چشم می‌توانند به سرعت بدتر شوند، بنابراین نباید صبر کنید تا ببینید آیا گربه شما بهبود می‌یابد یا خیر.

اختلالات چشمی ممکن است علائم مختلفی داشته باشد، بنابراین برای تشخیص گلوکوم در گربه‌ها آزمایشات ویژه چشم لازم است.

دامپزشک با بحث در مورد تاریخچه گربه و انجام معاینه فیزیکی کار خود را شروع می‌کند.

هنگام معاینه چشم، دامپزشک ممکن است از یک لنز مخصوص برای مشاهده ساختارهای چشم برای اثبات گلوکوم استفاده کند.

اگر به گلوکوم مشکوک هستید، دامپزشک می‌خواهد IOP را بررسی کند.

این کار از طریق فرایندی به نام تونومتری انجام می‌شود.

دقیقاً روی سطح چشم قرار می‌گیرد و فشار داخل چشم را اندازه گیری می‌کند.

اگر IOP به طور مداوم افزایش یابد و سایر علائم گلوکوم وجود داشته باشد، دامپزشک احتمالاً گلوکوم را در گربه تشخیص می‌دهد.

در برخی موارد، دامپزشک ممکن است شما را برای مشاوره به چشم پزشک دامپزشکی معرفی کند.

این متخصصان چشم دارای دانش پیشرفته و تجهیزات تخصصی هستند که به آنها امکان می‌دهد گلوکوم گربه را به سرعت تشخیص دهند و موثرترین روش‌های درمانی را به شما پیشنهاد دهند.

درمان گلوکوم یا کوری تدریجی در گربه‌ها

راهی برای برگشتن آسیب چشم ناشی از گلوکوم وجود ندارد، بنابراین تشخیص به موقع بهترین راه برای حفظ بینایی و جلوگیری از درد شدید است.

درمان اولیه گلوکوم به طور کلی شامل استفاده از قطره‌های چشمی برای کاهش فشار داخل چشم و التهاب است.

داروهایی مانند dorzolamide و timolol برای کاهش فشار در چشم کار می‌کنند.

از استروئیدها ممکن است برای کاهش التهاب استفاده شود.

مدیریت گلوکوم  دشوار می‌باشد، بنابراین برای ویزیت‌های دوره‌ای به دامپزشک خود مراجعه کنید.

دامپزشک شما تغییرات چشم را کنترل کرده و داروها را در صورت لزوم تنظیم می‌کند.

در موارد گلوکوم شدید و مواردی که پاسخ خوبی به درمان پزشکی ندادند جراحی توصیه می‌شود.

درمان جراحی شامل استفاده از لیزر برای اصلاح تخلیه مایع آب است.

در موارد نابینایی یا بیماری شدید، دامپزشک شما ممکن است برداشتن کامل چشم را توصیه کند.

نحوه جلوگیری از گلوکوم در گربه

هیچ راهی مطلق برای جلوگیری از بروز گلوکوم در گربه‌ها وجود ندارد.

از آنجا که گلوکوم اولیه ارثی است، مهم اینست که گربه‌هایی با گلوکوم اولیه متولد نشوند.

اگر بیماری چشم قبل از ایجاد گلوکوم تشخیص داده شود، می‌توان از گلوکوم ثانویه پیشگیری کرد.

به همین دلیل معاینات معمول دامپزشکی(هر ساله یا بیشتر) از اهمیت بالایی برخوردار هستند.

دامپزشک شما ممکن است بتواند تغییرات چشم را قبل از شروع گلوکوم یا در مراحل اولیه تشخیص دهد.