خصوصیات پنگوئن آدلی چیست؟

پنگوئن آدلی به انگلیسی: Adelie Penguin
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: گوه سانان(Sphenisciformes)
خانواده: گوگان(Spheniscidae)
سرده: پنگوئن منقاردار(pygoscelis)
نام علمی: Pygoscelis adeliae
گروه: پرندگان
تعداد گونه: 1
مکان: مناطق ساحلی قاره جنوبگان
زیستگاه: قطب جنوب(خشکی و آب)
رنگ: مشکی به همراه سینه­‌ی سفید
نوع پوست: پر
اندازه: 40 تا 75 سانتی متر(30-16اینچ)
طول بال: 35 تا 70 سانتی متر(27.5-14 اینچ)
وزن: 3تا 6کیلوگرم(13-7 پوند)
حداکثر سرعت: 72 کیلومتر در ساعت(45 مایل در ساعت)
رژیم غذایی: گوشتخوار
غذای پنگوئن آدلی: کریل، ماهی، ماهی مرکب
شکارچیان پنگوئن آدلی: فک پلنگی، نهنگ قاتل، پرنده­ی اسکوآ
شیوه­‌ی زندگی: روز فعال
رفتار گروهی: کلونی
میانگین طول عمر: 10 تا 20 سال
سن بلوغ جنسی: 2 تا 3 سال
دوره­‌ی خوابیدن روی تخم: 2 ماه
میانگین تعداد تخم گذاری در هربار: 2 عدد
پنگوئن تازه متولد شده یا جوان: جوجه پنگوئن
سن جوجه: 90 روز
وضعیت بقا: کم­ترین نگرانی
جمعیت تقریبی: 5 میلیون
بزرگ­ترین عامل تهدید بقا: افزایش سرعت ذوب یخ­‌ها
بارزترین ویژگی ظاهری: حلقه­‌های سفید کوچک در اطراف چشم
حقیقت جالب: هر پنگوئن روزانه بیش از 2 کیلوگرم غذا مصرف می‌­کند!

رده بندی و تکامل پنگوئن آدلی

پنگوئن آدلی یکی از کوچک­ترین و رایج‌­ترین گونه از پنگوئن‌­ها در اقیانوس منجمد جنوبی و یکی از دو گونه­‌ی یافت شده بر روی قاره­‌ی قطب جنوب می­‌باشد(گونه‌­ی دیگر، پنگوئن امپراطور است که بسیار بزرگ­تر است). در سال 840 کاشف فرانسوی، ژول دومون دورویل این پنگوئن را به نام همسرش، آدلی نامید. پنگوئن آدلی سازگاری بالایی با قاره­‌ی قطب جنوب دارد به طوری که این پرندگان مهاجر زمستان را دور از ساحل و در قسمت­های یخ زده­ی شمالی می­گذرانند و در ماه­های گرم­تر تابستان به مناطق ساحلی جنوب برمی­‌گردند.

آناتومی و ویژگی­های ظاهری پنگوئن آدلی

پشت این پنگوئن آبی و مشکی است و شکم و سینه‌­اش کاملاً سفید می‌­باشد. این ترکیب رنگ، پنگوئن آدلی را یکی از قابل شناسایی‌ترین گونه‌­های پنگوئن کرده است. سر و نوک آن مشکی است و یک حلقه­‌ی سفید دور چشمانش را احاطه کرده است. پاهای قوی و صورتی این پنگوئن‌ها محکم و ناصافند و ناخن­‌هایی دارند که نه تنها به بالا رفتن آن­ها از صخره‌­ها و رسیدن به منطقه­‌ی امن تخم­گذاری کمک می­‌کنند بلکه در هنگام سر خوردن روی  یخ به آن­ها کمک می­‌کنند که به جلو حرکت کنند. آن­ها همچنین از پاهای پرده‌دار به همراه بال‌های کوچکشان برای شنا کردن در آب­‌های سرد استفاده می­‌کنند.

پراکنش جمعیت و زیستگاه پنگوئن آدلی

از آنجا که پنگوئن آدلی در خط ساحلی قطب جنوب و در جزایر نزدیک به آن زندگی می­‌کند از جنوبی­‌ترین پرندگان جهان به شمار می­‌رود. در طول ماه‌­های زمستان این پنگوئن­‌ها به سکوهای یخی بزرگ در شمال مهاجرت می­‌کنند که دسترسی به غذا را برای آن­ها راحت‌تر می­‌کند و در ماه‌­های گرم­تر تابستان به جنوب و سواحل اقیانوسی برمی­‌گردند و به جستجوی زمین بدون یخ در شیب صخره­‌ها برای لانه‌سازی می_­­پردازند. پنگوئن­‌های آدلی با جمعیت بیش از نیم میلیون یکی از بزرگ­­ترین کلونی­‌های حیوانی در جهان را بر روی جزیره‌­ی راس(Ross) به وجود آورده­‌اند. جزیره­‌ی راس در اثر فعالیت چهار آتشفشان بزرگ در دریای راس به وجود آمده است.

رفتار و شیوه­‌ی زندگی پنگوئن آدلی

آدلی نیز مثل بقیه­‌ی گونه‌­های پنگوئن حیوان بسیار اجتماعی بوده که در گروه‌­های بزرگ به نام کلونی زندگی می­‌کند و معمولاً تعداد آن­ها به هزاران نفر می‌­رسد. گرچه این پنگوئن‌­ها چندان قلمروطلب نیستند ولی زمانی که صحبت بر سر مکان لانه گذاری باشد می‌­توانند سلطه جو شوند به طوری که دیده شده که سنگ­‌های لانه­‌ی همسایه‌­ی خود رامی­‌دزدند. پنگوئن­‌ها همچنین به طورگروهی شکار می­‌کنند که این خطر شکار شدن توسط حیوانات بزرگ­تر را کاهش می‌­دهد. پنگوئن­‌ها دائماً از طریق زبان بدن و حرکات خاص چشمانشان با هم در تقابل و ارتباطند.

تولید مثل و چرخه­‌ی زندگی پنگوئن آدلی

پنگوئن‌­ها در طی ماه‌­های نوامبر و دسامبر در تابستان به مکان­‌های مساعد برای تخم­گذاری برمی­‌گردند. پاهای نرمشان به خوبی برای راهپیمایی‌­های طولانی برای یافتن غذا سازگار شده و این زمانی است که یکی از جفت‌­ها از لانه و تخم‌­ها مراقبت می‌­کند و روزه‌دار است و منتظر برگشت جفتش است. پنگوئن‌­های  آدلی همیشه در کلونی‌­های بزرگ جفت­گیری می‌کنند. پنگوئن ماده 2 تخم در دو روز مجزا می‌­گذارد. پنگوئن نر و ماده به نوبت از تخم‌­ها مراقبت می­‌کنند در حالی که یکی از آن‌­ها برای پیدا کردن غذا تا 10 روز از لانه دور می‌­شود. جوجه پنگوئن­‌های آدلی یک دندان تخمی در بالای نوک خود دارند که از آن برای شکستن پوسته‌­ی تخم استفاده می‌­کنند. زمانی که جوجه‌­ها از تخم در آمدند پنگوئن نر و ماده همچنان به نوبت از آن­ها مراقبت می‌­کنند و دیگری به دنبال یافتن غذا می‌­رود. بعد از یک ماه جوجه پنگوئن‌­ها در گروه­‌هایی به نام کریچ(Creches) جمع می‌­شوند و زمانی که به 2 تا 3 ماهگی می‌­رسند می‌توانند به دریا بروند و از خود مراقبت کنند.

رژیم غذایی پنگوئن آدلی

این پنگوئن­‌ها شناگران قوی هستند که تمام مواد غذایی خود را از دریا دریافت می­‌کنند. آن­ها  عمدتاً از کریل(بچه ماهی که در سراسر اقیانوس منجمد جنوبی یافت می­‌شود)، نرم تنان، ماهی مرکب و ماهیان کوچک تغذیه می­‌کنند. در طی380000 سال گذشته، تغییر ناگهانی در رژیم غذایی پنگوئن­‌های آدلی از ماهی به کریل مشاهده می­‌شود که از 200 سال پیش شروع شد. دلیل آن می­‌تواند کاهش خوک خزدار در اواخر دهه­‌ی 1700 و نهنگ­‌های بالن در قرن بیستم باشد. کاهش رقابت این شکارچیان در صید کریل­‌ها منجر به افزایش آن­ها گشت که هم اکنون منبع غذایی در دسترس‌تری برای پنگوئن­‌های آدلی به شمار می‌­رود.

شکارچیان و تهدیدات پنگوئن آدلی

پنگوئن­‌های آدلی به دلیل شرایط سخت خشکی هیچ شکارچی در روی زمین ندارند. با این حال فوک پلنگی بزرگ­ترین تهدید برای این پنگوئن­‌ها در آب است. فوک پلنگی یکی از گونه‌­های جنوبی دریایی و شکارچی غالب در اقیانوس جنوبی است. این پنگوئن‌­ها یاد گرفته‌­اند با شنا در گروه­‌های بزرگ و نرفتن روی سطح نازک یخ به مقابله با این شکارچیان بپردازند. نهنگ قاتل یکی دیگر از شکارچیان اصلی پنگوئن آدلی است اگرچه معمولاً گونه­‌های بزرگ­تری از پنگوئن را در نواحی شمالی‌تر شکار می­‌کند.

پرندگان اسکوآ در قطب جنوب شکارچیان تخم­های بی حفاظ و جوجه پنگوئن­‌هایی هستند که از گروه دور افتاده‌اند.

حقایق و ویژگی‌­های جالب پنگوئن آدلی

از آن­جا که پنگوئن آدلی ساکن یکی از سردترین مکان­‌ها در زمین است یک لایه­‌ی ضخیم چربی زیر پوست دارد که باعث گرم شدنش می­‌شود. پرهایشان همانند عایق گرما عمل می­‌کند و مثل یک لایه­‌ی ضد آب برای حفاظت بیش­تر است. پنگوئن آدلی یک شکارچی کارآمد است و قادر به خوردن 2 کیلوگرم غذا در روز است. کلونی پنگوئن­‌ها در طی 24 ساعت در حدود 9000 تن غذا مصرف می­‌کند. بال‌هایشان از آن­ها شناگران ماهری ساخته که می­‌توانند تا عمق 175 متری در جستجوی غذا فرو روند. پنگوئن آدلی دندان ندارد ولی در عوض دندان‌­های تیز خار مانندی روی زبان و سقف دهان خود دارد که در جویدن نقشی ندارد بلکه به گرفتن طعمه‌­های لغزنده و بلعیدن آن کمک می­‌کند.

رابطه پنگوئن آدلی با انسان­‌ها

بازدید از پنگوئن­‌های آدلی در قطب جنوب مدتهاست در برنامه‌­ی گردشگران قرار داده شده که با دیدن تعداد زیاد آن­ها در سواحل و در حین شکار در آب حیرت زده می­‌شوند. این به این معناست که پنگوئن آدلی یکی از شناخته شده‌ترین گونه­‌های پنگوئن امروزی است. اگرچه کاوشگران قبلی برای دوام آوردن در شرایط سخت آنجا پنگوئن­‌ها را شکار می­‌کردند و از گوشت و تخمشان استفاده می­‌کردند.

وضعیت بقا و زندگی امروز پنگوئن‌­ها

پنگوئن­‌های آدلی با وجود محدود بودن به زندگی در قطب جنوب ساحلی یکی از گسترده‌ترین پنگوئن­‌ها در نیمکره‌­ی جنوبی هستند. پنگوئن آدلی با بیش از 2.5 میلیون جفت در سراسر قطب جنوب به خوبی با زیستگاه خود سازگار شده است. الگوهای لانه سازی آن­ها برای دانشمندان شاخصی برای تغییرات آب و هوایی است به طوری که آن­ها در سواحلی شروع به لانه سازی می‌­کنند که قبلاً پوشیده از یخ بوده است. حداقل نگرانی در وضعیت بقای این پنگوئن‌­ها وجود دارد.