نام عمومی: بولداگ آمریکایی
خاستگاه: آمریکای شمالی
گروه: سگ
میانگین قد: 63 سانتی متر(25 اینچ)
میانگین وزن: 47 کیلوگرم(105 پوند)
میانگین طول عمر: 14 سال
متوسط تعداد توله در هر زایمان: 8
نوع: ماستیف
رنگ: سفید، سیاه، قرمز، قهوهای، برنزه، راه راه
خلق و خو: بی پروا ولی وفادار و مهربان
آموزش پذیری: سخت
ویژگی منحصر به فرد: گوشهای کوچک آویزان و بدن قوی
خاستگاه: آمریکای شمالی
گروه: سگ
میانگین قد: 63 سانتی متر(25 اینچ)
میانگین وزن: 47 کیلوگرم(105 پوند)
میانگین طول عمر: 14 سال
متوسط تعداد توله در هر زایمان: 8
نوع: ماستیف
رنگ: سفید، سیاه، قرمز، قهوهای، برنزه، راه راه
خلق و خو:بی پروا ولی وفادار و مهربان
آموزش پذیری: سخت
ویژگی منحصر به فرد: گوشهای کوچک آویزان و بدن قوی
سگ بولداگ آمریکایی
خاستگاه دقیق بولداگ آمریکایی هنوز به طور دقیق مشخص نیست ولی بیشتر گمان میرود که از بولداگ انگلیسی مشتق شده باشد که به همراه مستعمره نشینهای اروپایی وارد آمریکای شمالی شد.
با وجود تنوع زیاد در این گونه از سگ، ولی همچنان بولداگ آمریکایی بکرترین نسل از بولداگهای انگلیسی قرن 17 ام و 18ام محسوب میشود.
در اصل از این سگ برای شکار، نگهبانی و شرکت دادن در ورزش بیرحمانه و خونین Bull baiting استفاده میشد.
در این ورزش بولداگ آمریکایی در مقابل گاو وحشی قرار میگرفت و میبایست سر به زیر باشد تا از شاخهای گاو در امن باشد و در بیشتر مواقع کشته میشد و یا دندانها و استخوانهایش میشکست.
بولداگ آمریکایی معمولاً در مراتع واقع در ایالتهای جنوبی آمریکا یافت میشود که در آنجا به نامهای دیگری مثل Southern White، the Country Bulldog و the White Bulldog نیز معروف است.
ویژگیهای فیزیکی
بولداگ آمریکایی نژادی قدرتمند و بزرگ از خانوادهی ماستیف است. آنها ویژگیهای مشترک زیادی با دیگر گونههای ماستیف دارند مثل گوشهای کوچک، نیمه افراشته و آویزان و سر مربع شکل و پهن.
بولداگ آمریکایی بزرگتر، سریعتر و چابکتر از بولداگ انگلیسی است و پاهای عقبیاش به قدری قدرتمند است که میتواند تا 6 فوت به هوا بپرد.
بولداگ آمریکایی خزهای کوتاه و زبری دارد که در رنگهای مختلف است ولی بیشتر به رنگ سفید یا راه راه است.
این سگ به طور فوقالعادهای عضلانی و قوی است و به همین دلیل از آن به عنوان شکارچی، نگهبان و رقیب گاوهای وحشی در جنگ و حتی بردن آنها استفاده میشد.
رفتار و خلق و خو
بولداگ آمریکایی شجاع و نترس است و زمانی که احساس خطر کند شدیداً حالت تهاجمی به خود میگیرد.
این سگ با وجود آنکه مهربان و اجتماعی است ولی در گروه سگهای شکاری نیز بوده است که گوشتخوارن بزرگی مثل خرس را شکار کردهاند.
اگر او توسط صاحبش به عنوان رهبر سگهای شکارچی شناخته شود حس وفاداری و فداکاری زیادی نسبت به صاحبش خواهد داشت زیرا او سگی سلطه طلب است.
گرچه بولداگ آمریکایی جزو لیست اعلامیهی سگهای خطرناک بریتانیا در سال 1991 نیست ولی ممکن است با سگهای خشنتر مثل پیتبول که بسیار شبیه هستند اشتباه گرفته شوند.
داشتن سگ پیتبول ممنوع است و بهتر است که صاحبان بولداگ مدارک کافی برای اثبات بی خطر بودن سگشان تهیه کنند.
تولید مثل و پرورش
رنگ خزهای بولداگ آمریکایی در مناطق مختلف متفاوت است، همچنین ظاهر و خلق و خویشان نیز تا حدودی از منطقهای به منطقهی دیگر تغییر میکند.
در مناطقی که بولداگهای آمریکایی بیشترین شهرت را دارند ممکن است بسته به افرادی که در نزدیکی آنها هستند و آنها را پرورش میدهند از هم متفاوت باشند.
بعد از آنکه در دههی 1940 جمعیت این سگ تقریباً رو به انقراض رفت، امروزه در سراسر آمریکا وجود دارند و زندگی میکنند و احتمال زیاد دلیل نجات آنها، دو پرورش دهندهی سگ بودند که در اواسط دههی 1900 از آنها مراقبت کرده و آنها را بزرگ کردند.
بولداگ ماده در هر بار بین 6 تا 11 توله به دنیا میآورد. آنها معمولاً تا بیش از 15 سال عمر میکنند.
حقایق و ویژگیهای جالب
با وجود شهرت بولداگها و پراکنش گستردهی آنها، جمعیت آنها در اواسط دههی 1900 به سمت نابودی رفت.
جان.دی. جانسون(John D.Johnson) پس از بازگشت از خدمت در جنگ جهانی دوم تصمیم گرفت حرفهی پدرش را دنبال کند و پرورش بولداگ آمریکایی را در ایالت متحده از سر گرفت و سرانجام توانست این نژاد را از خطر انقراض نجات دهد.
بولداگ برای اولین بار در سال 1970 به عنوان یک گونهی رسمی شناخته شد و به عنوان پیت بولداگ آمریکایی ثبت شد. گرچه نام او به زودی به بولداگ آمریکایی تغییر یافت تا با پیت بول تریر که شبیه اوست اشتباه گرفته نشود.