مشخصات سگ آکیتا
نام: آکیتا
خاستگاه: ژاپن
گروه: سگ
میانگین سایز ( قد): 71 سانتی متر (28 اینچ)
میانگین وزن: 50 کیلوگرم
میانگین طول زندگی: 10 سال
میانگین تعداد توله در هر زایمان: 7
نوع: کارگر
رنگ: سفید, قهوه ای, سیاه, خاکستری
خلق و خو: باهوش, شجاع و دلیر و بی باک
آموزش پذیری: نیمه سخت
ویژگی های متمایز: گوشهای تیز و دم خمیده به سمت بالا
سگ آکیتا
آکیتا گونهای با سایز متوسط از سگهای اهلی است و اولین نژادگیریاش در ژاپن و به دههی 1600 برمیگردد. این سگ اهل آکیتا پرفکچر در شمال شرقی ژاپن است همانطور که از نامش پیداست. هنوز هم بر سر دلیل اصلی نژادگیری اولیهی آکیتا اختلافاتی وجود دارد که آیا در اول بعنوان سگ شکارچی نژادگیری شدهاند یا سگ جنگجو. علی رغم این موضوع، بسیاری از افراد این دیدگاه را دنبال میکنند که این نژاد بزرگ برای کمک کردن به افراد محلی در شکار آهو و گراز وحشی و احتمالاً برای محافظت از آنها در مقابل حیوانات درندهی همچون گرگها و خرسها نژادگیری شدهاند و با جنگ آنها محبوب شدند البته قبل از اینکه خوشبختانه علاقهشان را به این ورزش از دست دهند. امروزه این نژاد بیشتر برای کمک کردن به صاحبشان در زمان شکار استفاده میشوند و همچنین یک نژاد خارجی محبوب در خانههای غربی است.
ویژگیهای جسمانی
همانند بسیاری از دیگر نژادهای کارگر ژاپنی، آکیتا موهای دولایهی مخملی دارند که شامل موهایی با طول متوسط در لایهی رویی و در لایهی زیرین موهای نرمی است تا آنها را گرم نگه دارند. این موهای دو لایه رنگهای متفاوتی دارند و در واقع مقاوم در برابر آب هستند و مانع پپیشرفت بیماری کم گرمایی در بدن آکیتا میشود. آکیتا بدنی قوی و عضلهای دارد که طولانیتر از قدش است. آنها سری مثلثی شکل و سنگین با چشمانی تیره و مثلثی دارند که بسیار به صورت این سگ میآید. دستها و پاهای کلفت و قوی آکیتا به آن اجازه میدهد که با زورمندی دقیقی حرکت کنند خصوصاً در زمان شکار و پنجههای پوسته دارش از این سگ شناگر ماهری ساخته است. متمایزترین ویژگی آکیتا گوشهای کوچک و تیز و نوکدار و دم خمیده به سمت بالای آنهاست که اغلب روی پشت سگ قرار دارد.
رفتار و خلق و خوی
بخاطر این حقیقت که آکیتا در زمانهای قدیم بعنوان شکارچی و هم بعنوان سگ جنگجو نژادگیری شده است، ذاتاً حیوانات پرخاشگر و بسیار مسلطی هستند. آکیتا از زمان نژادگیری اولیهشان تغییر خیلی کمی را پشت سر گذاشتهاند اما هنوز هم با افراد خانه روحیهی شکاری ذاتی را دارند. بنابراین آنها برای صاحبان بی تجربه مناسب نیستند زیرا که نیازمند آموزش جدی و مداوم به همراه تشویقهای مثبت بسیاری هستند. آکیتا به رفتار بد نیز بسیار شدید واکنش نشان میدهد. آنها بطور باورنکردنی باهوش و وفادار هستند و نسبت به رییس و خانوادهشان مهربان، دوست داشتنی و فداکار هستند. آکیتا سگ نگهبان خوبی است اما نسبت به فرد یا حیوانی که نمیشناسد بسیار مشکوک است.
نژاد گیری آکیتا
همانند بسیاری از نژادهای اهلی دیگر، امروزه آکیتا در رنگهای مختلفی با خلق و خوی متعادلتری نسبت به اجدادش وجود دارد. گرچه هنوز هم در ژاپن بعنوان سگ کارگر و شکارچی نژادگیری میشوند تا به رییسشان درگرفتن غذا کمک کند و در غرب هم محبوبیت فزایندهای بعنوان سگ نگهبان دارد. مشکلات جسمانی کمی در این نوع نژاد وجود دارد همچون مشکل کم گرمایی و همچنین مشکلاتی در کفل و زانو در این نوع سگ دیده میشود که بیماری مزمن معمولی خصوصاً در سگهای بزرگتر میباشد. آنها معمولاً بین 9 تا 15 سال زندگی میکنند و مادهی آن در هر زایمان بین 3 تا 12 توله به دنیا میآورد. ویژگی ها و حقایق جالب درباره ی آکیتا
در دهه ی 1930, بخاطر رشد محبوبیت نژادهای غیر بومی دیگر, آکیتا در ژاپن بسیار نادر بود و فقط افراد خیلی ثروتمند می توانستند از پس هزینه ی خرید ان برایند. انها بعنوان ” یک گنج ملی” در ژاپن شناخته شدند که ناشی از تلاشی برای نگهداری از نژادهای ان کشور بود و داشتن یک آکیتا در خانه سمبل سلامتی, شانس و موفقیت است. بخاطر موهای بلند و ضخیم انها, آکیتا ها 2 بار در سال بطور شدیدی ریزش مو دارند که هر بار تقریبا 2 هفته طول می کشد و این بدین معناست که موهای انها هر روز باید شانه شوند تا موهایشان گره گوره نخورد. احتمالا بخاطر ذات شکاری که دارند , سگهایی که در خانه هستند از حمل وسایل توسط دهانشان لذت می برند.
ویژگیها و حقایق جالب دربارهی آکیتا
در دههی 1930، بخاطر رشد محبوبیت نژادهای غیر بومی دیگر، سگ آکیتا در ژاپن بسیار نادر بود و فقط افراد خیلی ثروتمند میتوانستند از پس هزینهی خرید آن برآیند. آنها بعنوان “یک گنج ملی” در ژاپن شناخته شدند که ناشی از تلاشی برای نگهداری از نژادهای آن کشور بود و داشتن یک آکیتا در خانه سمبل سلامتی، شانس و موفقیت است. بخاطر موهای بلند و ضخیم آنها، آکیتاها 2 بار در سال بطور شدیدی ریزش مو دارند که هر بار تقریباً 2 هفته طول میکشد و این بدین معناست که موهای آنها هر روز باید شانه شوند تا موهایشان گره گوره نخورد. احتمالاً بخاطر ذات شکاری که دارند، سگهایی که در خانه هستند از حمل وسایل توسط دهانشان لذت میبرند.
عالی بود
بهترین