مورچه خوار بیشتر در نیمکره‌ی جنوبی یافت می‌شوند اما در آفریقا، آسیا و بخشی از استرالیا هم وجود دارند.

مورچه خوار

نام مورچه خوار به هر پستانداری با سایز متوسط که حشره می‌خورد همچون مورچه خوار بزرگ، تاماندوا، مورچه خوار ابریشمی، مورچه خوار خاردار و اکیدنا که بومی استرالیاست ابلاغ می‌شود.

میانگین سایز یک مورچه خوار تقریباً 1 متر است، گرچه برخی از گونه‌های آن بزرگتر هم هستند (مثل مورچه خوار بزرگ یا غول پیکر که تا 2 متر هم می‌رسد.) اما بقیه‌ی انواع آن کوچکتر هستند(مثل مورچه خوار ابریشمی که فقط تا 30 سانت رشد می‌کند).

انواع مورچه خوار

مورچه خوار غول پیکر بیشتر در بخش‌های آمریکای مرکزی و جنوبی پیدا می‌شود و در دشت‌ها، جنگل‌ها و یا حتی پایین دست کوهستان‌ها زندگی می‌کند. این نوع مورچه خوار می‌تواند تا 30,000 حشره(بیشترموریانه) را هر روز مصرف کند.

مورچه خوار غول پیکر بزرگترین نوع مورچه خوار در میان 4 نوع دیگر است. اندازه‌ی این نوع مورچه خوار از بینی تا دم از 1.5 تا 2 متر هم می‌رسد. مورچه خوار غول پیکر سری باریک، بینی بلند، چشمان کوچک و گوشهای دایره‌ای شکل دارد.

مورچه خوار غول پیکر موهای کلفتی دارد و رنگ آن طوسی یا قهوه‌ای می‌باشد و خطوط سفید یا سیاه در تمام طول بدن آن کشیده شده است. مورچه خوار غول پیکر دم بلند و پر مویی دارد که بین 60 تا 90 سانت بلندی دارد.

پاهای جلویی مورچه خوار غول پیکر پنجه‌های بزرگ و کشیده‌ای دارد و زمانی که مورچه خوار راه می‌رود خمیده می‌شوند.

گرچه مورچه خوار غول پیکر دید ضعیفی دارد اما رد غذا را با استفاده از شامه‌ی قوی‌اش به راحتی پیدا می‌کند.

علی رغم ظاهر مهربانشان، مورچه خوارها بیشتر حالت تدافعی در مقابل شکارچیانشان دارند و با آنها بسیار پرخاشگر و عصبانی رفتار می‌کنند.

مورچه خوارها اول از پاهای قوی و پنجه‌های بلندشان استفاده می‌کنند تا به حیوانات بزرگتر مثل گربه‌ی وحشی، جگوار یا حتی انسان هشدار دهند و آنها را دور کنند.

تولید مثل مورچه خوار

مورچه خوار ماده پس از 6 ماه بارداری یک بچه به دنیا می‌آورد. بچه‌ی مورچه خوار چند سال اول زندگیش را با مادرش می‌گذراند و وقتی او دوباره حامله شد مستقل می‌شود.

به منظور تأمین امنیت بچه‌ها از دست شکارچیان، آنها بیشتر طول زمانی که با مادرشان هستند را به پشت او می‌چسبند.

امروزه، تعداد مورچه خوار های غول پیکر بخاطر از دست دادن محل زندگی‌شان و شکار بیش از اندازه‌ی آنها توسط انسان‌ها بسیار کاهش یافته است.

گرچه این حیوانات آسیب پذیرند، اما مورچه خوار غول پیکر در معرض خطر انقراض سریع نیست اما اخیرا گزارش شده است که کمتر از 5000 مورچه خوار غول پیکر در طبیعت وجود دارد.